Hybrydowa instalacja OZE – zespół co najmniej dwóch instalacji odnawialnych źródeł energii, wykorzystujących wyłącznie odnawialne źródła energii, różniących się charakterystyką dyspozycyjności wytwarzanej energii i tworzących w wyniku połączenia spójny funkcjonalnie i obszarowo zestaw zapewniający odbiorcy stały dostęp do energii elektrycznej.
Co to oznacza?
Definicja ta wskazuje, że hybrydowa instalacja OZE stanowi zespół co najmniej dwóch samodzielnych instalacji OZE, które teoretycznie mógłby wytwarzać energię zupełnie niezależnie od siebie.
Ponadto łączone instalacje, oprócz tego, że tworzą spójny funkcjonalnie i obszarowo zestaw urządzeń wytwarzających energię elektryczną, muszą również charakteryzować się rozmaitą dyspozycyjnością wytwarzanej energii, zapewniającą odbiorcom stały dostęp do energii elektrycznej.
Oznacza to, że łączenie pracy różnego rodzaju instalacji OZE ma prowadzić do wyeliminowania niestabilnej pracy pojedynczych instalacji OZE, w szczególności tych wykorzystujących zmienne działanie sił przyrody.
Kiedy możemy mówić o instalacji hybrydowej?
W ramach hybrydowej instalacji, w rozumieniu poprawionej ustawy o OZE, każda jednostka wytwórcza ma posiadać moc zainstalowaną elektryczną nie większą niż 80 proc. łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej tego zespołu.
Warunków do spełnienia jest sporo…
Dodatkowo jednostki wytwórcze wchodzące w skład instalacji hybrydowej muszą:
- być wyposażone w jeden albo w kilka układów wyprowadzenia mocy, w ramach jednego albo kilku punktów przyłączenia;
- łączny stopień wykorzystania mocy zainstalowanej elektrycznej musi być większy niż 3504 MWh/MW/rok;
- być zlokalizowane na obszarze jednego powiatu albo maksymalnie 5 graniczących ze sobą gmin, co pokrywa się z maksymalnym zasięgiem klastrów energii.
Wsparcie magazynami energii
Instalacje hybrydowe mogą być wspomagane przez magazyny energii – energia z nich oddawana zostanie również uznana za energię odnawialną.
