Punkt poboru energii (PPE) zdefiniowany został w art. 3 pkt 67 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne. Enigmatyczna definicja stanowi, że jest to punkt pomiarowy w instalacji lub sieci, dla którego dokonuje się rozliczeń oraz dla którego może nastąpić zmiana sprzedawcy.
Co wskazuje punkt poboru energii?
Każdy punkt poboru energii przypisany jest do jednej nieruchomości, bądź lokalu stanowiącego odrębną własność. Punkt poboru energii jest urządzeniem znajdującym się najczęściej u odbiorcy końcowego. Mierzone w nim są energia pobrana przez odbiorcę oraz jej moc.
Numer identyfikacyjny punktu poboru energii
Każdy punkt poboru energii posiada swój numer identyfikacyjny, który nadaje operator sieci dystrybucyjnej. Z punktem poboru energii jednoznacznie skojarzony jest układ pomiarowo-rozliczeniowy, którego głównym elementem jest licznik energii elektrycznej. Układ pomiarowo-rozliczeniowy ma własny numer identyfikacyjny, którego nie należy mylić z numer identyfikacyjnym PPE. Numer identyfikacyjny punktu poboru energii znajduje się na fakturze wystawianej przez operatora sieci dystrybucyjnej.
Z czego się składa numer punktu poboru energii
Numer PPE składa się z trzy cyfrowego numeru prefiks polskiej organizacji GS1, numeru operatora GS1, unikalnego kodu PPE oraz cyfry kontrolnej. W zależności od operatora sieci dystrybucyjnej, numer PPE umieszczany jest w różnych miejscach na fakturze. Najczęściej jednak jest on widoczny w lewym górnym rogu na pierwszej strony faktury.
Źródła:
1. Wikipedia [czytaj więcej]
2. Energa Operator [czytaj więcej]
3. Po prostu energia [czytaj więcej]
