Spółdzielnia energetyczna - definicja
Definicja spółdzielni energetycznej została uregulowana w art. 2 pkt 33a ustawy o odnawialnych źródłach energii. Zgodnie z tym przepisem przez spółdzielnię energetyczną rozumie się spółdzielnię, której przedmiotem działalności jest wytwarzanie energii elektrycznej, biogazu lub ciepła w instalacjach odnawialnego źródła energii i równoważenie zapotrzebowania energii elektrycznej, biogazu lub ciepła wyłącznie na potrzeby własne spółdzielni energetycznej i jej członków, przyłączonych do zdefiniowanej obszarowo sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV, sieci dystrybucyjnej gazowej lub sieci ciepłowniczej.
Warunki dla spółdzielni energetycznej
Przedmiotem działalności spółdzielni energetycznej może być wytwarzanie energii elektrycznej, ciepła lub biogazu w instalacjach odnawialnego źródła energii, stanowiących własność spółdzielni energetycznej lub jej członków. Zaopatruje ona w energię elektryczną, biogaz lub ciepło wytwórców i odbiorców będących członkami tej spółdzielni, których instalacje są przyłączone do sieci danego operatora lub do danej sieci ciepłowniczej.
Działa ona na obszarze jednego operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego albo sieci dystrybucyjnej gazowej lub ciepłowniczej. Obszar działania spółdzielni energetycznej ustala się na podstawie miejsc przyłączenia wytwórców i odbiorców, będących członkami tej spółdzielni, do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej, sieci dystrybucyjnej gazowej lub sieci ciepłowniczej. Co więcej prowadzi ona działalność na obszarze gminy wiejskiej lub miejsko-wiejskiej albo na obszarze nie więcej niż 3 tego rodzaju gmin bezpośrednio sąsiadujących ze sobą. Liczba jej członków jest mniejsza niż 1000 i musi wynosić co najmniej 10 członków, będących osobami fizycznymi, lub co najmniej 3 członków będących osobami prawnymi.
W przypadku, gdy przedmiotem działalności spółdzielni energetycznej jest wytwarzanie energii elektrycznej, łączna moc zainstalowana elektryczna wszystkich instalacji odnawialnego źródła energii umożliwia pokrycie w ciągu roku nie mniej niż 70% potrzeb własnych spółdzielni energetycznej oraz jej członków i nie przekracza 10 MW. W przypadku, gdy przedmiotem działalności spółdzielni energetycznej jest wytwarzanie ciepła, to łączna moc osiągalna cieplna nie przekracza 30 MW, a gdy wytwarzanie biogazu – roczna wydajność wszystkich instalacji nie przekracza 40 mln m3.
Założenie spółdzielni energetycznej
Osoby zamierzające założyć spółdzielnię energetyczną, a więc jej założyciele, uchwalają statut spółdzielni energetycznej, potwierdzając jego przyjęcie przez złożenie pod nim swoich podpisów, oraz dokonują wyboru organów spółdzielni. Liczba założycieli spółdzielni energetycznej nie może być mniejsza niż dziesięciu (jeżeli założycielami są osoby fizyczne) lub trzech (jeżeli założycielami są osoby prawne). Spółdzielnia energetyczna podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego i z chwilą dokonania wpisu nabywa osobowość prawną. Działalność może podjąć dopiero po zamieszczeniu jej danych w wykazie spółdzielni energetycznych, który prowadzi Dyrektor Generalny KOWR. Jest on jawny i może być prowadzony w systemie informatycznym.
Nabycie członkostwa w spółdzielni energetycznej
Założyciele spółdzielni energetycznej, którzy podpisali statut, stają się jej członkami z chwilą zarejestrowania. Przystępujący do spółdzielni energetycznej po jej zarejestrowaniu, stają się członkami spółdzielni z chwilą przyjęcia ich przez spółdzielnię energetyczną. Warunkiem przyjęcia na członka jest złożenie deklaracji, która pod rygorem nieważności powinna być w formie pisemnej.
Pierwsza spółdzielnia energetyczna w Polsce
Spółdzielnia energetyczna EISALL, pierwsza zarejestrowana w Polsce, ma siedzibę w Raszynie w województwie mazowieckim. Jej rejestracja miała miejsce w maju 2021 roku. Do podstawowego przedmiotu jej działalności należy wytwarzanie energii elektrycznej. W ramach jej mocy wytwórczych wyróżnia się dwie instalacje fotowoltaiczne, każda o mocy 10 kW.
Opracowała Małgorzata Kamonciak.
