Sektor biogazowy od wielu lat oczekuje na gwałtowny wzrost. Wynika to z faktu, że Polska posiada ogromny potencjał w obszarze produkcji rolnej, który wciąż nie jest w pełni wykorzystywany. W ostatnim czasie pojawiły się kolejne światła w tunelu takie jak:
- Nowelizacja Ustawy OZE (UC99)
- Ustawa o zmianie ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz niektórych innych ustaw (UC110)
- Ustawa o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie biogazowni rolniczych (UD485)
Każdy z tych projektów przyczynia się do zwiększenia dynamiki rozwoju sektora. W tym artykule chciałbym przybliżyć ustawę UD485, która otwiera nowe perspektywy dla branży biogazowej.
Rozwiązanie trzech głównych problemów
Ministerstwo opracowując tę ustawę skupiło się na rozwiązaniu trzech głównych problemów:
- Brak jasno określonych ram proceduralnych dla wydawania warunków zabudowy, zatwierdzania pozwolenia na budowę, czy też wydawania warunków przyłączenia instalacji do sieci elektroenergetycznej/gazowej.
- Wydłużona procedura umożliwiająca wykorzystanie substratu.
- Skomplikowany proces pozwalający na użycie pofermentu.
Na etapie inwestycji w biogazownię ustawa określa szereg ułatwień dotyczących terminów na wydanie decyzji w tym: 65 dni na decyzję o warunkach zabudowy biogazowni rolniczej do 1 MW, 45 dni na decyzję o pozwoleniu na budowę i 90 dni na wydanie warunków przyłączenia biogazowni do 2 MW. Dodatkowo grunty rolne do 1ha przeznaczone na biogazownię po wykonaniu inwestycji nadal pozostają gruntami rolnymi.
W ustawie zawarte zostały elementy ułatwiające wykorzystywanie poszczególnych substratów poprzez wprowadzenie w rozporządzeniu do ustawy przez Ministra Rolnictwa listy substratów, a nie tak jak dotychczas poprzez długi proces określania jako produkt uboczny przez Marszałka województwa. Ograniczeniem związanym z substratami, które ma zwiększyć wykorzystanie lokalnego potencjału jest zapis, iż część substratów musi pochodzić z gospodarstw, na których terenie znajduje się ta biogazownia.
W kontekście pofermentu ustawa wprowadza ułatwienie pozwalające na wykorzystanie pofermentu w celach rolniczych bez dodatkowych procedur, które obecnie obowiązują.
Do kogo skierowana jest ta ustawa?
Ustawa jest skierowana w szczególności do gospodarstw rolnych i zakładów przetwórstwa rolno-spożywczego i z tego powodu pojawiają się liczne ograniczenia dotyczące podmiotów, które mogą być właścicielami takiej instalacji m.in.: osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność rolną lub rolno-spożywczą, ale również podmioty wykonujące działalność gospodarczą obejmującą wytwarzanie prądu, ciepła, biogazu rolniczego lub biometanu z biogazu rolniczego, grupy producentów rolnych, producenci win, czy też spółdzielnie energetyczne lub koordynatorzy klastrów energii. Ustawa ponadto określa maksymalne parametry dla instalacji produkującej:
- Energię elektryczną – moc zainstalowana nie większa niż 3,5 MW.
- Ciepło – moc osiągalna 10,5 MW (kogeneracja)
- Biogaz rolniczy – nie więcej niż 14 mln m3 rocznie.
- Biometan – nie więcej niż 8,4 mln m3 rocznie.
Wskazane limity mają przyspieszyć rozwój lokalnych rozproszonych źródeł, a parametry jak podaje w uzasadnieniu Ministerstwo, odnoszą się do średniego zapotrzebowania dla obszarów wiejskich. Jeżeli dany podmiot lub osoby z nim powiązane tj. rodzina będą posiadać więcej niż jedną biogazownię, to parametry odnoszą się do kilku instalacji łącznie. Ustawa ponadto określa czas, przez który nie będzie możliwe zbycie instalacji podmiot nieuprawnionym tj. niewskazanym w ustawie. Okres ten wynosi 5 lat od dnia, w którym pozwolenia na użytkowanie staje się ostateczne.
Podsumowując, czy ta ustawa jest kluczowa? Nie, ale stanowi ona jeden z mniejszych elementów przyspieszających rozwój sektora poprzez wprowadzenie szeregu usprawnień w procesie inwestycyjnym, wykorzystania pofermentu oraz klasyfikowania substratów. Oby więcej takich ustaw, które pozwolą na wykorzystanie naszego ogromnego potencjału, a co cieszy jeszcze bardziej za ustawą głosowali wszyscy posłowie obecni na głosowaniu.
Piotr Błach
Realizuje doktorat wdrożeniowy razem z Politechniką Warszawską oraz Transition Technologies-Systems w obszarze optymalizacji wykorzystania wyprodukowanego biogazu. Kierownik zespołu ds. Rynku OZE w Transition Technologies-Systems z doświadczeniem w rozwoju narzędzi IT wspierających branżę energetyczną oraz gazową w roli analityka i kierownika projektu, obecnie koordynujący prace nad rozwojem produktów IT przeznaczonych dla dynamicznie rozwijającego się sektora OZE w tym wirtualnych elektrowni, spółdzielni energetycznych i klastrów energii.
