ENERGETYKA ROZPROSZONA
Energetyka rozproszona w sposobie wytwarzania energii oparta jest na mniejszych jednostkach lub obiektach produkcyjnych dla użytku lokalnego.
ENERGETYKA ROZPROSZONA - POJĘCIE
Poprzez energetykę rozproszoną rozumiemy wytwarzanie energii elektrycznej, ciepła lub chłodu, paliw stałych, ciekłych i gazowych przez mniejsze jednostki lub obiekty produkcyjne dla użytku lokalnego.
Energetyka rozproszona najczęściej kojarzona jest z odnawialnymi źródłami energii [dalej: “OZE”]. Jest to dosyć słuszne skojarzenie, dlatego że obecnie jedno z rozwiązań nowoczesnej transformacji energetycznej opiera się na wspieraniu metod wytwarzania energetyki pochodzącej z OZE w szczególności m.in. przez zaangażowanie prosumentów energii odnawialnych, rozwój spółdzielni energetycznych, czy także poprzez klastry energii.
ROLA LOKALNYCH SPOŁECZNOŚCI ENERGETYCZNYCH
W opinii Europejskiego Komitetu Regionów [dalej: “EKR”] Modele lokalnej kontroli nad energetyką i rola lokalnych społeczności energetycznych w transformacji energetycznej w Europie wskazuje się, że lokalne społeczności energetyczne są korzystne dla transformacji energetycznej oraz rozwoju zrównoważonych technologii. Świadczy to o tym, że scentralizowane postrzeganie wytwarzania energii ustępuje zdecentralizowanym rozwiązaniom. Idąc za pkt. 5 wspomnianej opinii, struktura organizacyjna społecznościowych inicjatyw energetycznych może przyjąć, między innymi, formę prawną partnerstw z władzami lokalnymi, w tym partnerstw publiczno-prywatnych (PPP), spółdzielni, fundacji społecznościowych, spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, przedsiębiorstw nienastawionych na zysk będących własnością ich użytkowników, stowarzyszeń właścicieli nieruchomości lub własności gminnej. Jak można zauważyć, lokalne społeczności energetyczne, w opinii EKR, są korzystne dla sektora energetyki, dlatego że oddziałują na demokratyzację systemów energetycznych, zrównoważony rozwój społeczno – gospodarczy, a także konkurencji.
Lokalne społeczności energetyczne zwiększają lokalną świadomość o energetyce i środowisku, a przy tym mogą poprawiać efektywność energetyczną gospodarstw domowych czy zwalczać ubóstwo energetyczne.
Energetyka rozproszona a Dyrektywa RED II
Przytaczając treść motywu 26 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych, to Państwa członkowskie powinny zapewnić, by społeczności energetyczne działające w zakresie energii odnawialnej mogły uczestniczyć w dostępnych systemach wsparcia na równych warunkach z dużymi uczestnikami. W tym celu państwa członkowskie powinny mieć możliwość podejmowania środków, takich jak udzielanie informacji, wsparcia technicznego i finansowego, ograniczanie wymogów administracyjnych, włączanie do przetargów kryteriów zorientowanych na społeczności, ustanawianie dostosowanych okresów składania ofert dla społeczności energetycznych działających w zakresie energii odnawialnej lub dopuszczanie wynagradzania tych społeczności poprzez wsparcie bezpośrednie, jeżeli spełniają one wymogi dotyczące małych instalacji.
Źródła:
- W. Stańczyk, “Energetyka rozproszona na świecie: modele funkcjonowania, regulacje, systemy wsparcia, wnioski dla Polski”, KlastER, Warszawa, 23 grudnia 2019 r.
- A.Kucharska, Pakiet „Czysta energia dla wszystkich Europejczyków” Konsekwencje wdrażania polityk europejskich dla polskich inicjatyw energetycznych, w: Energetyka Rozproszona, Zeszyt 3, Kraków, 2020, str. 37-44
Opracowała Olga Ostrowska
