Komisja Europejska wydała komunikat dotyczący europejskiego zielonego ładu. Dokument ten spowodował sporo zamieszania wśród europejskiej i światowej gospodarki i polityki, bowiem założenia
Green Deal’u są klarowne – osiągnąć neutralność klimatyczną do 2050 r..
Jednakże od założeń do realizacji jest daleka droga. Na państwa członkowskie Unii Europejskiej zostały nałożone ogromne wręcz wymagania oraz odpowiedzialność za wypełnienie jednego z najważniejszych w historii dokumentów. Europejskie kraje stoją zatem przed wyzwaniem dokonania zmian w wielu dziedzinach, poczynając od uregulowań prawnych, zmieniając systemy dystrybucyjne i przesyłowe, zamykając kopalnie węgla, poprzez zastępowanie ich przez OZE, a na edukacji społecznej kończąc.
Transformacja przemysłu.
Wydaje się, że kraje europejskie powinny rozpocząć zmiany od transformacji sektora przemysłowego, który jest jednym z kluczowych obszarów przemian. Osiągnięcie neutralnej dla klimatu gospodarki o obiegu zamkniętym wymaga pełnej mobilizacji przemysłu. Transformacja sektora przemysłowego i wszystkich łańcuchów wartości
zajmie 25 lat – jedno pokolenie. Jeżeli chcemy być gotowi w 2050 r., w ciągu najbliższych pięciu lat trzeba podjąć decyzje i zacząć działać.
Energochłonne gałęzie przemysłu, takie jak produkcja stali, chemikaliów i cementu, są niezbędne gospodarce europejskiej, ponieważ dostarczają kilku kluczowych łańcuchów wartości.
Należy koniecznie obniżyć emisyjność tego sektora i go zmodernizować.
Unijny przemysł potrzebuje pionierów w dziedzinie klimatu i zasobów, którzy do 2030 r. opracowaliby pierwsze komercyjne zastosowania przełomowych technologii w kluczowych sektorach przemysłu. Najważniejsze obszary obejmują czysty wodór, ogniwa paliwowe i inne paliwa alternatywne, magazynowanie energii oraz wychwytywanie, składowanie i utylizację dwutlenku węgla.
Wsparcie Komisji Europejskiej
Przykładowo, Komisja będzie wspierać przełomowe technologie czystej stali, dzięki którym najpóźniej w 2030 r. będzie możliwe rozpoczęcie bezemisyjnej produkcji stali. Ponadto niezwykle istotnym punktem dla Komisji Europejskiej będzie promowanie nowych form współpracy z przemysłem oraz inwestycji w strategiczne łańcuchy wartości.
Komisja będzie również wspierać inne inicjatywy prowadzące do sojuszy i łączenia zasobów na dużą skalę, na przykład w formie ważnych projektów stanowiących przedmiot wspólnego europejskiego zainteresowania umożliwiających budowanie nowych innowacyjnych łańcuchów wartości z wykorzystaniem ukierunkowanej i ograniczonej w czasie pomocy państwa.
Wszystkie powyższe postanowienia jednoznacznie wskazują na fakt, jak ważnym celem dla Unii Europejskiej jest przetransformowanie sektora przemysłu. Odpowiedzialne zarządzanie zmianami jakie niewątpliwie nastąpią w przyszłości będzie obciążać państwa europejskie. Kluczowa jednak będzie współpraca i wzajemne wsparcie,
bez względu na uwarunkowania polityczne.
